واجب شدن روزه و گفته اند: در ماه شعبان سال دوم هجري، روزه ماه رمضان بر مسلمانان واجب شد و فاصله ميان تغيير قبله و فرض روزه ماه رمضان - به گفته برخى - يك ماه بود و مسلمانان موظف شدند تا ماه رمضان را روزه بگيرند. در آغاز چنان بود كه چون شب فرا مىرسيد و افطار مىكردند و مىخوابيدند و يا افطار نكرده به خواب مىرفتند تا غروب روز ديگر افطار بر آنان حرام بود چنانكه جماع با زنان نيز در تمام اين ماه بر آنها حرام بود و اين حكم در سال پنجم نسخ شد، و خوردن و آشاميدن و مفطرات ديگر تا طلوع فجر و سپيده صبح بر آنان حلال شد به شرحى كه ان شاء الله در جاىخود ذكر خواهد شد. و به دنبال آن زكات فطر نيز واجب شد و رسول خدا(ص)روز اول ماه شوال را عيد قرار داد و نماز عيد خواند به كيفيتى كه در كتابهاى فقهى مذكور است. ولى بايد دانست كه از سخنان جناب جعفر بن ابيطالب در حضور نجاشى در داستان هجرت حبشه استفاده مىشود كه روزه سالها قبل از هجرت در اسلام بوده اگر چه به صورت غير فرض و يا در هر ماه سه روز (1) آمده باشد و بلكه از پارهاى روايات - اگر چه از نظر سند چندان معتبر نيست - استفاده مىشود، كه روزه ماه رمضان در مكه فرض شده است، چنانكه در داستان اسلام عمرو بن مرة جهنى كه در سالهاى اول بعثت مسلمان شد آمده است كه رسول خدا(ص)او را به سوى قومش فرستاد و چون به نزد ايشان آمد بدانها گفت: «انى رسول من رسول الله اليكم، ادعوكم الى الجنة و احذركم من النار، و امركم بحقن الدماء و صلة الارحام و عبادة الله و رفض الاصنام و حج البيت، و صيام شهر رمضان، شهر من اثنى عشر شهرا، فمن اجاب فله الجنة» (2) [من فرستاده رسول خدايم به سوى شما و شما را به بهشت مىخوانم و از دوزخ برحذر مىدارم و به جلوگيرى از خونريزى و صله رحم و پرستش خدا و ترك بتها و حجخانه خدا و روزه ماه رمضان يكى از دوازده ماه دستور مىدهم، و هر كس كه پذيرفتبهشت از آن اوست. . . ] پىنوشتها 1. تفسير على بن ابراهيم، ج 1، ص 65. 2. البداية و النهاية، ج 2، ص 252. مجمع، ج 8، ص 244. . . -------------------------------------------------------------------------------- كتاب: زندگانى حضرت محمد(ص) ص 294 نويسنده: رسولى محلاتى
جمعه 22 10 1391